minsan, bigla ka nalang pumapasok sa isip ko; bigla nalang ako malulungkot sa ‘di malamang dahilan. siguro, namimiss lang kita. namimiss ko 'yung mga gabing magkausap tayo; mga tawanang halos tayo lang ang nagkakaintindihan. pero ngayong masaya ka na sa piling ng iba, namimiss mo pa rin kaya ako? naaalala mo pa rin kaya ako?

Ngayon parang ikaw nalang yung dati kong paboritong musika.

Kabisado ko pa,
pero hindi ko na kinakanta.

Sinabi na nga sayong hindi ka mahal, nandoon ka parin sa idea na baka magbago ang isip niya. Na baka someday, matauhan siya at magising sa katotohanang ikaw pala ang mahal niya. Utang na loob, mabuhay ka naman sa reyalidad.

Kung tutuusin, madali i-delete ang pangalan mo sa friendlist ko, pero mahirap alisin ang pangalan mo sa buhay ko. Lalo na kapag binabanggit ka ng mga walang-hiyang insensitive na kaibigan ko.

From “Mahal na mahal kita” to “Hindi ko na alam kung mahal pa kita real quick”

Gusto kong sabihin paulit-ulit na mahal kita hanggang sa magsawa ako at magising na hindi na kita mahal.

Masasabi mo bang matakaw ako kung pati pride ko kinain ko para sayo?

Mag momove on ako, pero babagalan ko baka sakaling maabutan mo ako. 😭

My pride is not enough to hurt you. I love you forever.

In this game, i have the ace and queen, you have the king. Because you desperately want to win, even if it will hurt me for the mean time, just for you to make you satisfy.. i'll throw my ace. I'll just let you win this battle. I know i'll eventually move on. In the next game, i'll make sure i'll be wise enough to win again. I love you my king. </3