heeft haar bende onder controle en denkt dat ze nog even kan gaan fitnessen - lees knieverneuken - voor ze naar het feessie gaat -
wenst je veel plezier op da feessie, en wenst je moeder nog veel jaren. Ni te zat ei!
(was gisteren al erg genoeg... 
)
)
feesie. ik hoop dat ik die mensen (lees broers en zussen) nu weer voor lange tijd niet meer moet zien.
vind het ook erg dat mijn moeder dat niet afgelast heeft nu Samantha overleden is, een schande eigenlijk.
In Afrika of Azië is dat ondenkbaar
maar in mijn familie blinken ze niet uit wat respect of communicatie betreft, dat weet je
er is letterlijk geen woord over dat kindje gezegd, ik gruwel van zo'n houding,
empathie staat in mijn autistische familie niet in het woodenboek, enfin, ik drink niet dat weet je
dus ik heb het overleefd
hoe ist met jou?
Wat? Met geen woord over gerept... Ja, da's wel ni te vatten... Stel je maar eens in de plaats van die moeder...
... da komt dan nog dubbel zo hard aan. Rare mensen, toch?
ach, gelukkig heb ik genoeg goeie vrienden,nee? 
je kiest je familie niet, ook al had ik zo graag een fijne warme familie gehad, dat weet je